حقیقت و مصلحت ...

همیشه مصلحت، روپوش دروغین زیبایی بوده است تا دشمنان حقیقت، حقیقت را در درونش مدفون کنند و همیشه مصلحت تیغ شرعی بوده است تا حقیقت را رو به قبله ذبح کنند که مصلحت همیشه مونتاژ دین و دنیا بوده است.

. . . آنچه گفتنی است حقیقت است،

 راست می گویی، خوب تحلیل کردن  کاملاً نظریه اسلام است اما . . . مصلحت نیست.

این منطق کیست؟

 این منطق مصلحت اندیش و منطقش، دشمن و مخالف علی است و با همین ابزار و ضربه است که علی خانه نشین می شود.
خالد بن ولید جنایت کرده است. مالک بن نویره را کشته و همانجا با زنش هم بستر شده است پس باید حد بخورد اما مصلحت نیست!

عبدالرحمن بن عوف پول پرست و تجملی و اشرافی است و باید کنارش زد اما مصلحت نیست!
بنی امیه در تمام طول حکومتشان جنایت کردند و از درون به اسلام ضربه ها زدند اما قوی هستند باید به آنها پست داد، خشونت مصلحت اسلام نیست!!!!

مصلحت نیست، مصلحت نیست، مصلحت نیست.

آری حقیقت نیست اما مصلحت است ، حقیقت است اما مصلحت نیست، این است شعار تشیع مصلحت .

من که تمام عمر شاهد قربانی شدن و پایمال شدن حقیقتها بوسیله انسانهای مصلحت پرست بوده ام در مورد مصلحت عقده پیدا کرده ام و اعتقاد یافته ام که:

هیچ چیز غیر از خود حقیقت، مصلحت نیست.