دو حادثه (یکی به خیر گذشت ودیگری بسیار اسف باربود)

حادثه اول :پیرمردی که چهارشنبه 20 بهمن در حال عبور از زمین های اطراف ضلع شمالی پل هوایی دولت آبادنیشابور بود به علت تاریکی هوا در یکی از چاههای قنات آنجا به عمق 14 متر سقوط کرد

حادثه دوم :در ساعت 30/13 روز جمعه 22 بهمن  حادثه ریزش آوار واقع در روستای بوژان نیشابور

پیرمردی که چهارشنبه 20 بهمن در حال عبور از زمین های اطراف ضلع شمالی پل هوایی دولت آباد بود به علت تاریکی هوا در یکی از چاههای قنات آنجا به عمق 14 متر سقوط کرد . از آنجا که هیچ کس شاهد سقوط پیرمرد به داخل چاه نبود پیر مرد بیچاره شب را در داخل چاه ماند و تا صبح آه و ناله کرد . صبح روز بعد نزدیک ساعت 10 و 50 دقیقه مردی که در حال جمع آوری ضایعات بود صدای ناله ی پیر مرد را شنید و با تماس با سامانه 125 آتش نشانی حادثه را به ستاد فرماندهی سازمان اطلاع داد که بلافاصله نجاتگران ایستگاه یک به محل اعزام شدند .

به محل که رسیدیم ابتدا از بالای چاه ارتباط کلامی با پیر مرد را برقرار کردیم وپس از اینکه از سلامت نسبی او اطمینان پیدا کردیم ،حسن آقا نصیب پور آماده فرود شد وآقا وحید و رسول وحمیدو سعید هم سه پایه رو روی چاه ثابت کردندوسپس با طناب کلاه ایمنی رو واسه پیرمرد فرستادیم واز او خواستیم اونو رو سرش بذاره تا اگه جسمی (سنگ و...) به داخل سقوط کرد آسیب نبینه .

در کمتر از 20 دقیقه بچه ها پیر مرد رو  بالا کشیدند و تحویل امدادگران اورژانس 115 نمودند . خوشبختانه در این حادثه این پیرمرد 67 ساله فقط دچار کوفتگی در بدن شده و آسیب جدی ندید .اما حادثه دوم:

در ساعت 30/13 روز جمعه 22 بهمن با تماس به ستاد فرماندهی آتش نشانی نیشابور حادثه ای مبنی بر چاه افتادگی واقع در روستای بوژان گزارش شد که بلافاصله نجاتگران ایستگاه یک به محل اعزام شدند . در همان لحظات اولیه من و حسین آقا مدیح به بچه ها ملحق شدیم

 . راه صعب العبور بودو امکان تردد ماشین به محل وجود نداشت تجهیزات مورد نیاز همچون نردبان ، سه پایه نجات ، کوله ابزار و طناب ، شمع ها ، ستونها و جکهای ثابت سازی ، موتور برق و ... حدود 2 کیلومتر باید با دست حمل می شد .

  شرح  وقوع حادثه:جهت لوله گذاری و انتقال آب کانالی به عرض یک متر و عمق 6 متر در طول 20 متر حفر شده بود که متاسفانه دیواره ی کانال بدلیل عدم رعایت اصول ایمنی از سمت غرب ریزش کرده و از 5 نفر کارگر مشغول به کار 2 نفر در زیر خاک و آوار مدفون شده بودند . 

پس از بررسی متوجه شدم عملیات دشواری است وحدس زدم حداقل 8 ساعت زمان ببرد .

بلافاصله از ستاد خواستم علاوه بر موتوربرق موجود در محل پرژکتور ویک سری وسایل دیگه +دو نفر دیگه از همکاران به محل اعزام بشن.

جهت جلوگیری از حوادث احتمالی مشابه نیاز به ایجاد کارگاه جهت ایمن سازی دیواره ی کانال از دو طرف بود . نیروهای مردمی حاضر در محل نیز سازماندهی شده و همه ی آنها نسبت به وجود خطرات احتمالی توجیه شدند . سپس با استفاده از نردبان ها ، الوار و جک محل تقریبا ایمن شد و نیروها به صورت نوبتی شروع به برداشت بار از روی مدفون شده ها نمودند .

پس از 8 ساعت تلاش در ساعت 30/21 اولین جنازه که مردی 3 4ساله بود از زیر خاک خارج شد  ساعت 23؛ شش نفر از نجاتگران تازه نفس که از شیفتهای استراحت فراخوان شدندو با نیروهای قبلی جابجا شدند و تا ساعت 15 : 2 دقیقه بامداد مشغول کارشدند  . بارش برف و باران شرایط کار را برای آتش نشانان در شب بسیار سخت کرده بود ومن با صحبت با خانواده فرد دوم مدفون شده وبا توجه به اینکه  عمق گودال بیشتر شده بود واز آنجا که نیاز بودبه علت خطر ریزش مجدد دیواره ی کانال دوباره نسبت به ایمن سازی اقدام کنیم کار را به فردا موکول کردم 

صبح روز بعدبایک تیم 13 نفره از بچه های نجات سازمان و نیروهای هلال احمربه محل اعزام شدیم و عملیات با ایمنی کامل مجدد آغاز شد .

پس از ایمن سازی مجدد کارگاه با کمک نیروهای هلال احمر در ساعت 16  پس از 25 ساعت تلاش موفق شدیم جسد بی جان  فرد دوم که 27 سال داشت را از زیر سنگ وخاک ودر عمق6 متری بیرون آورده وبه خانواده داغدارش تحویل دهیم

و در ساعت 18 در ایستگاه مستقر شدیم،بچه ها بسیار عالی کار کردند وبا وجود خطر فراوان با درایت بچه هاهیچ آسیبی به هیچ کس وارد نشد و در طول 27 ساعت تنها 3 ساعت استراحت کردیم.

کاش ایمنی سر لوحه کارها قرار گیرد